نظافت صنعتی

سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) محدودیت هایی را برای محتوای گوگرد در سوخت های حمل و نقل دریایی تعیین کرده است. با این حال، کشتی ها همچنان از این سوخت های باقیمانده با گوگرد بالا در ترکیب با سیستم های تمیز کردن گازهای خروجی (EGCS یا اسکرابر) استفاده می کنند. اسکرابر صنعتی در کنار سولفور بالا، احتراق این سوخت ها همچنین منجر به انتشار بیشتر آلاینده ها از جمله فلزات و PAH می شود. در اسکرابرها، گازهای خروجی به منظور حذف SOx با آب پاشیده می شوند و در نتیجه آب شستشوی اسیدی با غلظت آلاینده های بالا در اکوسیستم آبی تخلیه می شود. تعداد شناورهای دارای اسکرابر به سرعت در حال افزایش است، اما دانش در مورد کیفیت و تاثیر آب شستشو محدود است.

یافته‌ها: آب شستشوی اسکرابر اسیدی با غلظت‌های بالا، به عنوان مثال. روی، وانادیم، مس، نیکل، فنانترن، نفتالین، فلورن و فلورانتن. محاسبات مدل بر روی اثرات تخلیه اسکرابر تحت سناریوی HIGH (20٪ از شناورها، غلظت صدک 90) بر کیفیت آب در اسکله بندر، کاهش pH 0.015 واحد و افزایش غلظت آب سطحی را برای مثال نشان داد. نفتالین (189 درصد افزایش) و وانادیم (46 درصد افزایش).

نتیجه‌گیری IMO مقررات گوگرد را برای کاهش تأثیر انتشار بالای گوگرد در بخش دریایی ایجاد کرد. با این حال، استفاده از اسکرابرهای حلقه باز به عنوان یک فناوری کاهش سهم آنها در اسیدی شدن اقیانوس ها را کاهش نمی دهد. علاوه بر این، انواع مختلف اسکرابر، آب شستشو را تخلیه می کند که برای موجودات آبزی به شدت سمی است. با این حال، آب شستشو رقیق می‌شود و ترکیباتی که برای آن‌ها افزایش زیادی در غلظت آب‌های سطحی در اسکله‌های بندر آنتورپ (بلژیک) محاسبه شده است (نفتالین>_فنانترن_>_فلورن_>_آسنافتن_>_آسنافتن_>_وانادیوم) که قبلاً از استانداردهای استاندارد آب بالاتر نبودند. (WQS). با این وجود، WQS چندین «مواد خطرناک اولویت دار» (دستورالعمل چارچوب آب) قبلاً در اسکله ها و مصب شلدت فراتر رفته است. از آنجایی که این مواد خطرناک در آب شستشو نیز شناسایی می شوند، تخلیه آب شستشوی اسکرابر باید در آب های ساحلی و مصب با ارزش اکولوژیکی زیاد خودداری شود.

سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) محدودیت هایی را برای محتوای گوگرد در سوخت های حمل و نقل دریایی تعیین کرده است. با این حال، کشتی ها همچنان از این سوخت های باقیمانده با گوگرد بالا در ترکیب با سیستم های تمیز کردن گازهای خروجی (EGCS یا اسکرابر) استفاده می کنند. اسکرابر صنعتی در کنار سولفور بالا، احتراق این سوخت ها همچنین منجر به انتشار بیشتر آلاینده ها از جمله فلزات و PAH می شود. در اسکرابرها، گازهای خروجی به منظور حذف SOx با آب پاشیده می شوند و در نتیجه آب شستشوی اسیدی با غلظت آلاینده های بالا در اکوسیستم آبی تخلیه می شود. تعداد شناورهای دارای اسکرابر به سرعت در حال افزایش است، اما دانش در مورد کیفیت و تاثیر آب شستشو محدود است.

یافته‌ها: آب شستشوی اسکرابر اسیدی با غلظت‌های بالا، به عنوان مثال. روی، وانادیم، مس، نیکل، فنانترن، نفتالین، فلورن و فلورانتن. محاسبات مدل بر روی اثرات تخلیه اسکرابر تحت سناریوی HIGH (20٪ از شناورها، غلظت صدک 90) بر کیفیت آب در اسکله بندر، کاهش pH 0.015 واحد و افزایش غلظت آب سطحی را برای مثال نشان داد. نفتالین (189 درصد افزایش) و وانادیم (46 درصد افزایش).

نتیجه‌گیری IMO مقررات گوگرد را برای کاهش تأثیر انتشار بالای گوگرد در بخش دریایی ایجاد کرد. با این حال، استفاده از اسکرابرهای حلقه باز به عنوان یک فناوری کاهش سهم آنها در اسیدی شدن اقیانوس ها را کاهش نمی دهد. علاوه بر این، انواع مختلف اسکرابر، آب شستشو را تخلیه می کند که برای موجودات آبزی به شدت سمی است. با این حال، آب شستشو رقیق می‌شود و ترکیباتی که برای آن‌ها افزایش زیادی در غلظت آب‌های سطحی در اسکله‌های بندر آنتورپ (بلژیک) محاسبه شده است (نفتالین>_فنانترن_>_فلورن_>_آسنافتن_>_آسنافتن_>_وانادیوم) که قبلاً از استانداردهای استاندارد آب بالاتر نبودند. (WQS). با این وجود، WQS چندین «مواد خطرناک اولویت دار» (دستورالعمل چارچوب آب) قبلاً در اسکله ها و مصب شلدت فراتر رفته است. از آنجایی که این مواد خطرناک در آب شستشو نیز شناسایی می شوند، تخلیه آب شستشوی اسکرابر باید در آب های ساحلی و مصب با ارزش اکولوژیکی زیاد خودداری شود.